kulawić

Polish

Etymology

From kulawy +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /kuˈla.vit͡ɕ/
• Rhymes: -avit͡ɕ
• Syllabification: ku‧la‧wić

Verb

kulawić impf

1. (transitive, dated) to lame (to cause to become lame)

   Synonyms: (perfective) ochromić, okulawiać

2. (intransitive, dated) to hobble, to limp

   Synonyms: chromać, kulawieć, kuleć, kuśtykać

3. (transitive, colloquial) to botch (to perform (a task) in an unacceptable or incompetent manner)

   Synonyms: chrzanić, fuszerować, knocić, partaczyć, partolić

Conjugation

Conjugation of kulawić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kulawić
present tense	1st	kulawię			kulawimy
	2nd	kulawisz			kulawicie
	3rd	kulawi			kulawią
	impersonal	kulawi się
past tense	1st	kulawiłem, -(e)m kulawił	kulawiłam, -(e)m kulawiła	kulawiłom, -(e)m kulawiło	kulawiliśmy, -(e)śmy kulawili	kulawiłyśmy, -(e)śmy kulawiły
	2nd	kulawiłeś, -(e)ś kulawił	kulawiłaś, -(e)ś kulawiła	kulawiłoś, -(e)ś kulawiło	kulawiliście, -(e)ście kulawili	kulawiłyście, -(e)ście kulawiły
	3rd	kulawił	kulawiła	kulawiło	kulawili	kulawiły
	impersonal	kulawiono
future tense	1st	będę kulawił, będę kulawić	będę kulawiła, będę kulawić	będę kulawiło, będę kulawić	będziemy kulawili, będziemy kulawić	będziemy kulawiły, będziemy kulawić
	2nd	będziesz kulawił, będziesz kulawić	będziesz kulawiła, będziesz kulawić	będziesz kulawiło, będziesz kulawić	będziecie kulawili, będziecie kulawić	będziecie kulawiły, będziecie kulawić
	3rd	będzie kulawił, będzie kulawić	będzie kulawiła, będzie kulawić	będzie kulawiło, będzie kulawić	będą kulawili, będą kulawić	będą kulawiły, będą kulawić
	impersonal	będzie kulawić się
conditional	1st	kulawiłbym, bym kulawił	kulawiłabym, bym kulawiła	kulawiłobym, bym kulawiło	kulawilibyśmy, byśmy kulawili	kulawiłybyśmy, byśmy kulawiły
	2nd	kulawiłbyś, byś kulawił	kulawiłabyś, byś kulawiła	kulawiłobyś, byś kulawiło	kulawilibyście, byście kulawili	kulawiłybyście, byście kulawiły
	3rd	kulawiłby, by kulawił	kulawiłaby, by kulawiła	kulawiłoby, by kulawiło	kulawiliby, by kulawili	kulawiłyby, by kulawiły
	impersonal	kulawiono by
imperative	1st	niech kulawię			kulawmy
	2nd	kulaw			kulawcie
	3rd	niech kulawi			niech kulawią
active adjectival participle		kulawiący	kulawiąca	kulawiące	kulawiący	kulawiące
passive adjectival participle		kulawiony	kulawiona	kulawione	kulawieni	kulawione
contemporary adverbial participle		kulawiąc
verbal noun		kulawienie

Derived terms

verbs

• okulawiać impf, okulawić pf
• skulawić pf

 

Related terms

adverbs

• kulawo

 

nouns

• kulawa
• kulawiec
• kulawizna
• kulawka
• kulawy

 

verbs

• kulawieć impf
• kuleć impf

 

Further reading

• kulawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kulawić in Polish dictionaries at PWN