langwerpig

Dutch

Etymology

From lang (“long”) +‎ werpen (“throw”) +‎ -ig (“-y”).

Pronunciation

• IPA^(key): /lɑŋˈʋɛr.pəx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: lang‧wer‧pig

Adjective

langwerpig (comparative langwerpiger, superlative langwerpigst)

1. elongated

Inflection

Inflection of langwerpig
uninflected	langwerpig
inflected	langwerpige
comparative	langwerpiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		langwerpig	langwerpiger	het langwerpigst het langwerpigste
indefinite	m./f. sing.	langwerpige	langwerpigere	langwerpigste
	n. sing.	langwerpig	langwerpiger	langwerpigste
	plural	langwerpige	langwerpigere	langwerpigste
definite		langwerpige	langwerpigere	langwerpigste
partitive		langwerpigs	langwerpigers	—