licho

See also: lícho

Lower Sorbian

Etymology

lichy +‎ -o

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlixɔ/, [ˈlʲix(ʲ)ɔ]

Adverb

licho

1. freely

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈli.xɔ/

• (Greater Poland):
  • (Central Greater Poland) IPA^(key): /ˈli.xɔ/
• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈli.xɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ixɔ
• Syllabification: li‧cho

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *lixo.

Noun

licho n

1. likho, devil, demon, deuce, evil spirit
2. misfortune
3. (archaic) odd number

Declension

Declension of licho

	singular	plural
nominative	licho	licha
genitive	licha	lich
dative	lichu	lichom
accusative	licho	licha
instrumental	lichem	lichami
locative	lichu	lichach
vocative	licho	licha

Etymology 2

From lichy +‎ -o.

Adverb

licho (comparative bardziej licho, superlative najbardziej licho)

1. poorly, shoddily

Related terms

adjectives

• lichawy
• lichutki
• lichy

adverb

• lichutko

nouns

• lichość
• lichota
• lichotka

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

licho f

1. vocative singular of licha

Further reading

• licho in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• licho in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “licho”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 112
• Stanisław Ciszewski (1916) “licho”, in “Przyczynek do słownika gwary wielkopolskiej”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 8, z. 1, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 95