lobon
See also: lobön
Esperanto edit
Noun edit
lobon
- accusative singular of lobo
Hungarian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
lobon
Limos Kalinga edit
Noun edit
lobón
Lubuagan Kalinga edit
Noun edit
lobon
Old High German edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Proto-West Germanic *lobōn (“to praise”), from Proto-Germanic *lubōną (“to praise”).
Verb edit
lobōn
Conjugation edit
Conjugation of lobōn (weak class 2)
infinitive | lobōn | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | lobōm, lobōn | lobōta |
2nd person singular | lobōs, lobōst | lobōtōs, lobōtōst |
3rd person singular | lobōt | lobōta |
1st person plural | lobōm, lobōmēs | lobōtum, lobōtumēs |
2nd person plural | lobōt | lobōtut |
3rd person plural | lobōnt | lobōtun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | lobo | lobōti |
2nd person singular | lobōs, lobōst | lobōtīs |
3rd person singular | lobo | lobōti |
1st person plural | lobōm, lobōmēs | lobōtīm, lobōtīmēs |
2nd person plural | lobōt | lobōtīt |
3rd person plural | lobōn | lobōtīn |
imperative | present | |
singular | lobo | |
plural | lobōt | |
participle | present | past |
lobōnti | gilobōt |