mężczyzna

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *mǫžьščina, from *mǫžьskъ (“manly”) +‎ *-ina (“collective”), equivalent to męski +‎ -ina. Until the 17th century, it was used as a feminine collective noun.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɛ̃ʂˈt͡ʂɨz.na/

• audio

  (file)

Noun

mężczyzna m pers

1. man, male

Declension

declension of mężczyzna

	singular	plural
nominative	mężczyzna	mężczyźni
genitive	mężczyzny	mężczyzn
dative	mężczyźnie	mężczyznom
accusative	mężczyznę	mężczyzn
instrumental	mężczyzną	mężczyznami
locative	mężczyźnie	mężczyznach
vocative	mężczyzno	mężczyźni

Antonyms

• kobieta

Related terms

• mąż
• mężnie
• mężność

Further reading

• mężczyzna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mężczyzna in Polish dictionaries at PWN