mężczyzna

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mǫžьščina, from *mǫžьskъ (“manly”) +‎ *-ina (“collective”). By surface analysis, męski +‎ -yna. Until the 17th century, it was used as a feminine collective noun.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɛw̃ʂˈt͡ʂɨz.na/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨzna
• Syllabification: męż‧czyz‧na

Noun

mężczyzna m pers

1. man, male

   Coordinate term: kobieta

Declension

Declension of mężczyzna

	singular	plural
nominative	mężczyzna	mężczyźni
genitive	mężczyzny	mężczyzn
dative	mężczyźnie	mężczyznom
accusative	mężczyznę	mężczyzn
instrumental	mężczyzną	mężczyznami
locative	mężczyźnie	mężczyznach
vocative	mężczyzno	mężczyźni

Related terms

• mąż
• mężnie
• mężność

 

Further reading

• mężczyzna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mężczyzna in Polish dictionaries at PWN