See also: mężczyzną

Old Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *mǫžьščina. By surface analysis, męski +‎ -yzna. First attested in c. 1408.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /mæ̃ʃʲt͡ʃʲɨzna/
  • IPA(key): (15th CE) /mæ̃ʃʲt͡ʃʲɨzna/

Noun

edit

mężczyzna f

  1. (attested in Masovia) man (adult male)
  2. (collective, attested in Greater Poland) men
    • 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 124:
      Ten o to vrazony... nye ma rodzyny albo przyrodzonych przyyaczyely mąszczyszny
      [Ten [o]to urażony... nie ma rodziny albo przyrodzonych przyjacieli mężczyzny]
    • 1874-1891 [End of the 15th cenetury], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXV, page 202:
      Mąssczyssny laici
      [Mężczyzny laici]
  3. (attested in Masovia) male child
    • 1928 [End of the fifteenth century], Jan Janów, editor, Zespół ewangelijny Biblioteki Ordynacji Zamoyskich nr 1116, Warsaw, page 294:
      Vszelka mąszczysna odvarzayacza zywoth szwyathe panv bądzye vezvano (omne masculinum adaperiens vulvam sanctum domino vocabitur Luc 2, 23)
      [Wszelka mężczyzna otwarzająca żywot święte Panu będzie wezwano (omne masculinum adaperiens vulvam sanctum domino vocabitur Luc 2, 23)]

Descendants

edit
  • Masurian: ménzcÿzna
  • Polish: mężczyzna

References

edit
  • Boryś, Wiesław (2005) “mężczyzna”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “mężczyzna”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “mężczyzna 1-3”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mężczyzna”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit
 
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl
 
mężczyźni

Etymology

edit

Inherited from Old Polish mężczyzna. By surface analysis, męski +‎ -yzna.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /mɛw̃ʂˈt͡ʂɨz.na/
  • (Middle Polish) IPA(key): /mɛ̃ˈʂt͡ʂɨz.na/
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Rhymes: -ɨzna
  • Syllabification: męż‧czyz‧na

Noun

edit

mężczyzna m pers

  1. man, male (adult male human)
    Coordinate term: kobieta
  2. (colloquial) man (male partner, object of romantic interest, or lover)

Usage notes

edit

In the 16th century, mężczyzna was used as a feminine noun, changing to a masculine noun in the 17th century.

Declension

edit

Noun

edit

mężczyzna f

  1. (Middle Polish, collective) men

Derived terms

edit
adverbs
nouns

Trivia

edit

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), mężczyzna is one of the most used words in Polish, appearing 10 times in scientific texts, 17 times in news, 2 times in essays, 49 times in fiction, and 32 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 110 times, making it the 561st most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

edit
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “mężczyzna”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 241

Further reading

edit