meewerken

Dutch

Etymology

From mee +‎ werken.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

meewerken

1. to cooperate

Conjugation

Conjugation of meewerken (weak, separable)
infinitive	meewerken
past singular	werkte mee
past participle	meegewerkt
infinitive	meewerken
gerund	meewerken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	werk mee	werkte mee	meewerk	meewerkte
2nd person sing. (jij)	werkt mee, werk mee2	werkte mee	meewerkt	meewerkte
2nd person sing. (u)	werkt mee	werkte mee	meewerkt	meewerkte
2nd person sing. (gij)	werkt mee	werkte mee	meewerkt	meewerkte
3rd person singular	werkt mee	werkte mee	meewerkt	meewerkte
plural	werken mee	werkten mee	meewerken	meewerkten
subjunctive sing.1	werke mee	werkte mee	meewerke	meewerkte
subjunctive plur.1	werken mee	werkten mee	meewerken	meewerkten
imperative sing.	werk mee
imperative plur.1	werkt mee
participles	meewerkend	meegewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

• tegenwerken

Related terms

• medewerker

Anagrams

• werken mee