minning
English edit
Verb edit
minning
- present participle and gerund of min
Icelandic edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
minning f (genitive singular minningar, nominative plural minningar)
- memory, recollection (particular recollection rather than the general faculty)
Declension edit
declension of minning
f-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | minning | minningin | minningar | minningarnar |
accusative | minningu | minninguna | minningar | minningarnar |
dative | minningu | minningunni | minningum | minningunum |
genitive | minningar | minningarinnar | minninga | minninganna |
Derived terms edit
See also edit
Old Norse edit
Etymology edit
Noun edit
minning f (genitive minningar, dative minningu)
- memory, recollection, remembrance
- (plural only) traces
- gift, present
- requital, revenge
- admonition, foreboding
- mention, suggestion, proposal
Declension edit
Declension of minning (strong ō-stem)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | minning | minningin | minningar | minningarnar |
accusative | minning | minningina | minningar | minningarnar |
dative | minningu | minningunni | minningum | minningunum |
genitive | minningar | minningarinnar | minninga | minninganna |
Descendants edit
References edit
- “minning”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press