mylja

Icelandic

Etymology

From Old Norse mylja, from Proto-Germanic *muljaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɪlja/
• Rhymes: -ɪlja

Verb

mylja (weak verb, third-person singular past indicative muldi, supine mulið)

1. (transitive, with accusative) to grind, to pulverise, to crush

   Synonym: mala

Conjugation

mylja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að mylja
supine (sagnbót)		mulið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		myljandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég myl	við myljum	present (nútíð)	ég mylji	við myljum
	þú mylur	þið myljið		þú myljir	þið myljið
	hann, hún, það mylur	þeir, þær, þau mylja		hann, hún, það mylji	þeir, þær, þau mylji
past (þátíð)	ég muldi	við muldum	past (þátíð)	ég myldi	við myldum
	þú muldir	þið mulduð		þú myldir	þið mylduð
	hann, hún, það muldi	þeir, þær, þau muldu		hann, hún, það myldi	þeir, þær, þau myldu
imperative (boðháttur)	myl (þú)	myljið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	myldu	myljiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

myljast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að myljast
supine (sagnbót)		mulist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		myljandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég mylst	við myljumst	present (nútíð)	ég myljist	við myljumst
	þú mylst	þið myljist		þú myljist	þið myljist
	hann, hún, það mylst	þeir, þær, þau myljast		hann, hún, það myljist	þeir, þær, þau myljist
past (þátíð)	ég muldist	við muldumst	past (þátíð)	ég myldist	við myldumst
	þú muldist	þið muldust		þú myldist	þið myldust
	hann, hún, það muldist	þeir, þær, þau muldust		hann, hún, það myldist	þeir, þær, þau myldust
imperative (boðháttur)	mylst (þú)	mylist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	mylstu	mylisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

mulinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	mulinn	mulin	mulið		muldir	muldar	mulin
accusative (þolfall)	mulinn	mulda	mulið		mulda	muldar	mulin
dative (þágufall)	muldum	mulinni	muldu		muldum	muldum	muldum
genitive (eignarfall)	mulins	mulinnar	mulins		mulinna	mulinna	mulinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	muldi	mulda	mulda		muldu	muldu	muldu
accusative (þolfall)	mulda	muldu	mulda		muldu	muldu	muldu
dative (þágufall)	mulda	muldu	mulda		muldu	muldu	muldu
genitive (eignarfall)	mulda	muldu	mulda		muldu	muldu	muldu

Derived terms

• moli (“fragment, piece, crumb”)
• mulningur (“ground stones; bearberry”)
• mylsna (“dust; crumbs”)

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• mylje

Etymology

From Old Norse mylja, from Proto-Germanic *muljaną. This makes mylja a split infinitive verb. The noun was derived from the verb.

Pronunciation

• IPA^(key): /²mʏl.jɑ/

Verb

mylja (present tense myl, past tense mulde, supine mult, past participle muld, present participle myljande, imperative myl)

1. to smash, mush, grind

Noun

mylja f (plural mylja)

1. (pre-1938) alternative form of mølje

References

• “mylja” in The Nynorsk Dictionary.

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *muljaną.

Verb

mylja (singular past indicative muldi, plural past indicative muldu, past participle muldr)

1. to crush to pieces

Conjugation

Conjugation of mylja — active (weak class 1)

infinitive	mylja
present participle	myljandi
past participle	muldr, muliðr
indicative	present	past
1st-person singular	myl	mulda
2nd-person singular	mylr	muldir
3rd-person singular	mylr	muldi
1st-person plural	myljum	muldum
2nd-person plural	mylið	mulduð
3rd-person plural	mylja	muldu
subjunctive	present	past
1st-person singular	mylja	mylda
2nd-person singular	mylir	myldir
3rd-person singular	myli	myldi
1st-person plural	mylim	myldim
2nd-person plural	mylið	myldið
3rd-person plural	myli	myldi
imperative	present
2nd-person singular	myl
1st-person plural	myljum
2nd-person plural	mylið

Conjugation of mylja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	myljask
present participle	myljandisk
past participle	mulzk, mulizk
indicative	present	past
1st-person singular	myljumk	muldumk
2nd-person singular	mylsk	muldisk
3rd-person singular	mylsk	muldisk
1st-person plural	myljumsk	muldumsk
2nd-person plural	mylizk	mulduzk
3rd-person plural	myljask	muldusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	myljumk	myldumk
2nd-person singular	mylisk	myldisk
3rd-person singular	mylisk	myldisk
1st-person plural	mylimsk	myldimsk
2nd-person plural	mylizk	myldizk
3rd-person plural	mylisk	myldisk
imperative	present
2nd-person singular	mylsk
1st-person plural	myljumsk
2nd-person plural	mylizk

Related terms

• mala

Descendants

• Icelandic: mylja
• Norwegian Nynorsk: mylja, mylje

References

• “mylja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press