Ingrian edit

Etymology edit

Borrowed from Russian начальник (načalʹnik).

Pronunciation edit

Noun edit

nacalnikka

  1. commander, boss
    • 1936, D. I. Efimov, Lukukirja: Inkeroisia alkușkouluja vart (toin osa), Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 69:
      Sen ujumisen nacalnikaks pantii Otto Juljevic Șmidt, a parahodan kapitananna oli Voronin.
      Otto Juljevic Šmidt was made the boss of this ship voyage, and Voronin was the steamboat's captain.

Declension edit

Declension of nacalnikka (type 3/kana, kk-k gradation)
singular plural
nominative nacalnikka nacalnikat
genitive nacalnikan nacalnikkoin
partitive nacalnikkaa nacalnikkoja
illative nacalnikkaa nacalnikkoi
inessive nacalnikas nacalnikois
elative nacalnikast nacalnikoist
allative nacalnikalle nacalnikoille
adessive nacalnikal nacalnikoil
ablative nacalnikalt nacalnikoilt
translative nacalnikaks nacalnikoiks
essive nacalnikkanna, nacalnikkaan nacalnikkoinna, nacalnikkoin
exessive1) nacalnikkant nacalnikkoint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Derived terms edit