nieprzyjaciel
Polish edit
Etymology edit
From nie- + przyjaciel.
Pronunciation edit
Noun edit
nieprzyjaciel m pers (female equivalent nieprzyjaciółka)
- enemy, foe
- Synonyms: wróg, przeciwnik
Declension edit
Declension of nieprzyjaciel
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nieprzyjaciel | nieprzyjaciele |
| genitive | nieprzyjaciela | nieprzyjaciół |
| dative | nieprzyjacielowi | nieprzyjacielom |
| accusative | nieprzyjaciela | nieprzyjaciół |
| instrumental | nieprzyjacielem | nieprzyjacielami |
| locative | nieprzyjacielu | nieprzyjacielach |
| vocative | nieprzyjacielu | nieprzyjaciele |
Further reading edit
- nieprzyjaciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nieprzyjaciel in Polish dictionaries at PWN