Dutch

edit

Etymology

edit

Verbification of niks (literally nothing).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈnɪk.sə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: nik‧sen
  • Rhymes: -ɪksən

Verb

edit

niksen

  1. (informal, intransitive) to do nothing, to loaf, to idle
    • 1953 April 29, “Toon Hermans speurt naar één procent bruikbaar talent”, in Leeuwarder Courant, page 3:
      Hij bedoelde daarmee niet, dat hij wilde doorgaan met niksen, zoals hij nu een jaar genikst heeft.
      By that he did not mean that he would continue doing nothing, as he has been doing nothing for a year now.

Conjugation

edit
Conjugation of niksen (weak)
infinitive niksen
past singular nikste
past participle genikst
infinitive niksen
gerund niksen n
present tense past tense
1st person singular niks nikste
2nd person sing. (jij) nikst, niks2 nikste
2nd person sing. (u) nikst nikste
2nd person sing. (gij) nikst nikste
3rd person singular nikst nikste
plural niksen niksten
subjunctive sing.1 nikse nikste
subjunctive plur.1 niksen niksten
imperative sing. niks
imperative plur.1 nikst
participles niksend genikst
1) Archaic. 2) In case of inversion.