obozowicz

Polish

Etymology

From obóz +‎ -owicz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.bɔˈzɔ.vit͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ʂ
• Syllabification: o‧bo‧zo‧wicz

Noun

obozowicz m pers (feminine obozowiczka)

1. (colloquial) camper (person who camps)

   Synonym: biwakowicz

2. (colloquial) person in a camp for prisoners

Declension

Declension of obozowicz

	singular	plural
nominative	obozowicz	obozowicze
genitive	obozowicza	obozowiczów
dative	obozowiczowi	obozowiczom
accusative	obozowicza	obozowiczów
instrumental	obozowiczem	obozowiczami
locative	obozowiczu	obozowiczach
vocative	obozowiczu	obozowicze

Related terms

adjective

• obozowy

 

nouns

• obozieństwo
• obozik
• obozina
• obozowiec
• obozowisko
• obozownictwo
• oboźna
• oboźnia
• oboźny
• obóz
• obóz koncentracyjny
• obóz zagłady

 

verb

• obozować impf

 

Further reading

• obozowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obozowicz in Polish dictionaries at PWN