Polish edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Slavic *obuzdati. By surface analysis, ob- +‎ uzdać.

Pronunciation edit

Verb edit

obuzdać pf

  1. (transitive) to bridle (to put a bridle on)
    Synonym: okiełznać

Conjugation edit

Conjugation of obuzdać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obuzdać
future tense 1st obuzdam obuzdamy
2nd obuzdasz obuzdacie
3rd obuzda obuzdają
impersonal obuzda się
past tense 1st obuzdałem,
-(e)m obuzdał
obuzdałam,
-(e)m obuzdała
obuzdałom,
-(e)m obuzdało
obuzdaliśmy,
-(e)śmy obuzdali
obuzdałyśmy,
-(e)śmy obuzdały
2nd obuzdałeś,
-(e)ś obuzdał
obuzdałaś,
-(e)ś obuzdała
obuzdałoś,
-(e)ś obuzdało
obuzdaliście,
-(e)ście obuzdali
obuzdałyście,
-(e)ście obuzdały
3rd obuzdał obuzdała obuzdało obuzdali obuzdały
impersonal obuzdano
conditional 1st obuzdałbym,
bym obuzdał
obuzdałabym,
bym obuzdała
obuzdałobym,
bym obuzdało
obuzdalibyśmy,
byśmy obuzdali
obuzdałybyśmy,
byśmy obuzdały
2nd obuzdałbyś,
byś obuzdał
obuzdałabyś,
byś obuzdała
obuzdałobyś,
byś obuzdało
obuzdalibyście,
byście obuzdali
obuzdałybyście,
byście obuzdały
3rd obuzdałby,
by obuzdał
obuzdałaby,
by obuzdała
obuzdałoby,
by obuzdało
obuzdaliby,
by obuzdali
obuzdałyby,
by obuzdały
impersonal obuzdano by
imperative 1st niech obuzdam obuzdajmy
2nd obuzdaj obuzdajcie
3rd niech obuzda niech obuzdają
passive adjectival participle obuzdany obuzdana obuzdane obuzdani obuzdane
anterior adverbial participle obuzdawszy
verbal noun obuzdanie

Related terms edit

nouns

Further reading edit