ociągnąć

Polish

Etymology

From ociągać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈt͡ɕɔŋɡ.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔŋɡnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: o‧ciąg‧nąć

Verb

ociągnąć pf (imperfective ociągać)

1. (transitive) to scale, to descale (to remove the scales of a fish)

Conjugation

Conjugation of ociągnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ociągnąć
future tense	1st	ociągnę			ociągniemy
	2nd	ociągniesz			ociągniecie
	3rd	ociągnie			ociągną
	impersonal	ociągnie się
past tense	1st	ociągnąłem, -(e)m ociągnął	ociągnęłam, -(e)m ociągnęła	ociągnęłom, -(e)m ociągnęło	ociągnęliśmy, -(e)śmy ociągnęli	ociągnęłyśmy, -(e)śmy ociągnęły
	2nd	ociągnąłeś, -(e)ś ociągnął	ociągnęłaś, -(e)ś ociągnęła	ociągnęłoś, -(e)ś ociągnęło	ociągnęliście, -(e)ście ociągnęli	ociągnęłyście, -(e)ście ociągnęły
	3rd	ociągnął	ociągnęła	ociągnęło	ociągnęli	ociągnęły
	impersonal	ociągnięto
conditional	1st	ociągnąłbym, bym ociągnął	ociągnęłabym, bym ociągnęła	ociągnęłobym, bym ociągnęło	ociągnęlibyśmy, byśmy ociągnęli	ociągnęłybyśmy, byśmy ociągnęły
	2nd	ociągnąłbyś, byś ociągnął	ociągnęłabyś, byś ociągnęła	ociągnęłobyś, byś ociągnęło	ociągnęlibyście, byście ociągnęli	ociągnęłybyście, byście ociągnęły
	3rd	ociągnąłby, by ociągnął	ociągnęłaby, by ociągnęła	ociągnęłoby, by ociągnęło	ociągnęliby, by ociągnęli	ociągnęłyby, by ociągnęły
	impersonal	ociągnięto by
imperative	1st	niech ociągnę			ociągnijmy
	2nd	ociągnij			ociągnijcie
	3rd	niech ociągnie			niech ociągną
passive adjectival participle		ociągnięty	ociągnięta	ociągnięte	ociągnięci	ociągnięte
anterior adverbial participle		ociągnąwszy
verbal noun		ociągnięcie

Related terms

noun

• ociąg

 

Further reading

• ociągnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ociągnąć in Polish dictionaries at PWN