onbegrijpelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ begrijpelijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔm.bəˈɣrɛi̯.pə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧be‧grij‧pe‧lijk

Adjective

onbegrijpelijk (comparative onbegrijpelijker, superlative onbegrijpelijkst)

1. unintelligible, incomprehensible

Declension

Declension of onbegrijpelijk
uninflected	onbegrijpelijk
inflected	onbegrijpelijke
comparative	onbegrijpelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onbegrijpelijk	onbegrijpelijker	het onbegrijpelijkst het onbegrijpelijkste
indefinite	m./f. sing.	onbegrijpelijke	onbegrijpelijkere	onbegrijpelijkste
	n. sing.	onbegrijpelijk	onbegrijpelijker	onbegrijpelijkste
	plural	onbegrijpelijke	onbegrijpelijkere	onbegrijpelijkste
definite		onbegrijpelijke	onbegrijpelijkere	onbegrijpelijkste
partitive		onbegrijpelijks	onbegrijpelijkers	—

Derived terms

• onbegrijpelijkheid