onderverhuren

Dutch

Etymology

From onder- +‎ verhuren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔn.dər.vərˌɦy.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧der‧ver‧hu‧ren
• Rhymes: -yrən

Verb

onderverhuren

1. (transitive) to sublet, to sublease

Conjugation

Conjugation of onderverhuren (weak, prefixed)
infinitive	onderverhuren
past singular	onderverhuurde
past participle	onderverhuurd
infinitive	onderverhuren
gerund	onderverhuren n
	present tense	past tense
1st person singular	onderverhuur	onderverhuurde
2nd person sing. (jij)	onderverhuurt, onderverhuur2	onderverhuurde
2nd person sing. (u)	onderverhuurt	onderverhuurde
2nd person sing. (gij)	onderverhuurt	onderverhuurde
3rd person singular	onderverhuurt	onderverhuurde
plural	onderverhuren	onderverhuurden
subjunctive sing.1	onderverhure	onderverhuurde
subjunctive plur.1	onderverhuren	onderverhuurden
imperative sing.	onderverhuur
imperative plur.1	onderverhuurt
participles	onderverhurend	onderverhuurd
1) Archaic. 2) In case of inversion.