ongewoon

Dutch

Etymology

From on- +‎ gewoon.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

ongewoon (comparative ongewoner, superlative ongewoonst)

1. unusual

Declension

Declension of ongewoon
uninflected	ongewoon
inflected	ongewone
comparative	ongewoner
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		ongewoon	ongewoner	het ongewoonst het ongewoonste
indefinite	m./f. sing.	ongewone	ongewonere	ongewoonste
	n. sing.	ongewoon	ongewoner	ongewoonste
	plural	ongewone	ongewonere	ongewoonste
definite		ongewone	ongewonere	ongewoonste
partitive		ongewoons	ongewoners	—