onnauwkeurig

Dutch

Etymology

From on- +‎ nauwkeurig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔ.nɑu̯ˈkøː.rəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧nauw‧keu‧rig

Adjective

onnauwkeurig (comparative onnauwkeuriger, superlative onnauwkeurigst)

1. inaccurate, imprecise

Inflection

Declension of onnauwkeurig
uninflected	onnauwkeurig
inflected	onnauwkeurige
comparative	onnauwkeuriger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onnauwkeurig	onnauwkeuriger	het onnauwkeurigst het onnauwkeurigste
indefinite	m./f. sing.	onnauwkeurige	onnauwkeurigere	onnauwkeurigste
	n. sing.	onnauwkeurig	onnauwkeuriger	onnauwkeurigste
	plural	onnauwkeurige	onnauwkeurigere	onnauwkeurigste
definite		onnauwkeurige	onnauwkeurigere	onnauwkeurigste
partitive		onnauwkeurigs	onnauwkeurigers	—

Derived terms

• onnauwkeurigheid