oorlof
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch orlof (“permission”), equivalent to oor- + lof. Related to the verb oorloven. Cognate to German Urlaub.
Pronunciation edit
Noun edit
oorlof m (plural oorloven, diminutive oorlofje n)
Interjection edit
oorlof
- (obsolete) farewell, goodbye
- 1628, Philips Marnix van Sint Aldegonde, "Wilhelmus van Nassouwe", (modern, redacted version), couplet 14.
- Oorlof, mijn arme schapen / die zijt in grote nood, / uw herder zal niet slapen, / al zijt gij nu verstrooid.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1628, Philips Marnix van Sint Aldegonde, "Wilhelmus van Nassouwe", (modern, redacted version), couplet 14.