opsommen

Dutch

Etymology

From op +‎ sommen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

opsommen

1. to enumerate, to sum up

Conjugation

Conjugation of opsommen (weak, separable)
infinitive	opsommen
past singular	somde op
past participle	opgesomd
infinitive	opsommen
gerund	opsommen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	som op	somde op	opsom	opsomde
2nd person sing. (jij)	somt op, som op2	somde op	opsomt	opsomde
2nd person sing. (u)	somt op	somde op	opsomt	opsomde
2nd person sing. (gij)	somt op	somde op	opsomt	opsomde
3rd person singular	somt op	somde op	opsomt	opsomde
plural	sommen op	somden op	opsommen	opsomden
subjunctive sing.1	somme op	somde op	opsomme	opsomde
subjunctive plur.1	sommen op	somden op	opsommen	opsomden
imperative sing.	som op
imperative plur.1	somt op
participles	opsommend	opgesomd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• opsomming