oszołomić

Polish

Etymology

Borrowed from Russian ошеломи́ть (ošelomítʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.ʂɔˈwɔ.mit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔmit͡ɕ
• Syllabification: o‧szo‧ło‧mić

Verb

oszołomić pf (imperfective oszałamiać)

1. (transitive) to daze, to bewilder, to stupefy
2. (reflexive with się) to daze oneself, to bewilder oneself, to stupefy oneself

Conjugation

Conjugation of oszołomić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oszołomić
future tense	1st	oszołomię			oszołomimy
	2nd	oszołomisz			oszołomicie
	3rd	oszołomi			oszołomią
	impersonal	oszołomi się
past tense	1st	oszołomiłem, -(e)m oszołomił	oszołomiłam, -(e)m oszołomiła	oszołomiłom, -(e)m oszołomiło	oszołomiliśmy, -(e)śmy oszołomili	oszołomiłyśmy, -(e)śmy oszołomiły
	2nd	oszołomiłeś, -(e)ś oszołomił	oszołomiłaś, -(e)ś oszołomiła	oszołomiłoś, -(e)ś oszołomiło	oszołomiliście, -(e)ście oszołomili	oszołomiłyście, -(e)ście oszołomiły
	3rd	oszołomił	oszołomiła	oszołomiło	oszołomili	oszołomiły
	impersonal	oszołomiono
conditional	1st	oszołomiłbym, bym oszołomił	oszołomiłabym, bym oszołomiła	oszołomiłobym, bym oszołomiło	oszołomilibyśmy, byśmy oszołomili	oszołomiłybyśmy, byśmy oszołomiły
	2nd	oszołomiłbyś, byś oszołomił	oszołomiłabyś, byś oszołomiła	oszołomiłobyś, byś oszołomiło	oszołomilibyście, byście oszołomili	oszołomiłybyście, byście oszołomiły
	3rd	oszołomiłby, by oszołomił	oszołomiłaby, by oszołomiła	oszołomiłoby, by oszołomiło	oszołomiliby, by oszołomili	oszołomiłyby, by oszołomiły
	impersonal	oszołomiono by
imperative	1st	niech oszołomię			oszołommy
	2nd	oszołom			oszołomcie
	3rd	niech oszołomi			niech oszołomią
passive adjectival participle		oszołomiony	oszołomiona	oszołomione	oszołomieni	oszołomione
anterior adverbial participle		oszołomiwszy
verbal noun		oszołomienie

Further reading

• oszołomić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oszołomić in Polish dictionaries at PWN