overrijden

Dutch

Etymology 1

over- +‎ rijden

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoː.vəˈrɛi̯.də(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛi̯dən

Verb

overrijden

1. to run over

   Ons hondje werd vorige week overreden.

   Our dog was ran over last week.

Conjugation

Conjugation of overrijden (strong class 1, prefixed)
infinitive	overrijden
past singular	overreed
past participle	overreden
infinitive	overrijden
gerund	overrijden n
	present tense	past tense
1st person singular	overrijd	overreed
2nd person sing. (jij)	overrijdt, overrijd2	overreed
2nd person sing. (u)	overrijdt	overreed
2nd person sing. (gij)	overrijdt	overreedt
3rd person singular	overrijdt	overreed
plural	overrijden	overreden
subjunctive sing.1	overrijde	overrede
subjunctive plur.1	overrijden	overreden
imperative sing.	overrijd
imperative plur.1	overrijdt
participles	overrijdend	overreden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

over +‎ rijden

Verb

overrijden

1. to drive over

   We waren de brug nog maar net overgereden toen we een lekke band kregen.

   We had just driven over the bridge when we got a punctured tire.

Conjugation

Conjugation of overrijden (strong class 1, separable)
infinitive	overrijden
past singular	reed over
past participle	overgereden
infinitive	overrijden
gerund	overrijden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	rijd over	reed over	overrijd	overreed
2nd person sing. (jij)	rijdt over, rijd over2	reed over	overrijdt	overreed
2nd person sing. (u)	rijdt over	reed over	overrijdt	overreed
2nd person sing. (gij)	rijdt over	reedt over	overrijdt	overreedt
3rd person singular	rijdt over	reed over	overrijdt	overreed
plural	rijden over	reden over	overrijden	overreden
subjunctive sing.1	rijde over	rede over	overrijde	overrede
subjunctive plur.1	rijden over	reden over	overrijden	overreden
imperative sing.	rijd over
imperative plur.1	rijdt over
participles	overrijdend	overgereden
1) Archaic. 2) In case of inversion.