overtuiging

Dutch

Etymology

From overtuig (stem of overtuigen) +‎ -ing.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoː.vərˈtœy̯.ɣɪŋ/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: over‧tui‧ging
• Rhymes: -œy̯ɣɪŋ

Noun

overtuiging f (plural overtuigingen, diminutive overtuiginkje n)

1. persuasion
2. belief, opinion

   Ik ben tot de overtuiging gekomen dat er geen enkel verband bestaat tussen de juwelendiefstallen en de moord.

   I have come to believe that there is no connection between the jewelry thefts and the murder.

Derived terms

• geloofsovertuiging
• levensovertuiging
• overtuigingskracht

Descendants

• Afrikaans: oortuiging