palatio
See also: Palatio
Interlingua edit
Noun edit
palatio (plural palatios)
Latin edit
Etymology 1 edit
From pālus (“pale, stake”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /paːˈlaː.ti.oː/, [päːˈɫ̪äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /paˈlat.t͡si.o/, [päˈlät̪ː͡s̪io]
Noun edit
pālātiō f (genitive pālātiōnis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | pālātiō | pālātiōnēs |
Genitive | pālātiōnis | pālātiōnum |
Dative | pālātiōnī | pālātiōnibus |
Accusative | pālātiōnem | pālātiōnēs |
Ablative | pālātiōne | pālātiōnibus |
Vocative | pālātiō | pālātiōnēs |
Related terms edit
Etymology 2 edit
Inflected form of palātium (“palace”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /paˈlaː.ti.oː/, [päˈɫ̪äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /paˈlat.t͡si.o/, [päˈlät̪ː͡s̪io]
Noun edit
palātiō
References edit
- “palatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- palatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.