Wiktionary

podnajem

Polish

edit

Etymology

edit

Deverbal from podnająć. Calque of German Untermiete.[1] First attested in 1851.[2]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /pɔdˈna.jɛm/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ajɛm
  • Syllabification: pod‧na‧jem

Noun

edit

podnajem m inan

  1. (property law) sublease (a lease sublet by a tenant or lessee to a subtenant)
    podnajem lokalu ― sublease of a property
    podnajem mieszkania ― sublease of an apartment
    podnajem powierzchni ― sublease of a space
    umowa podnajmu ― sublease agreement
    możliwość podnajmu ― possibility to sublease

Declension

edit
Declension of podnajem
singular
nominative podnajem
genitive podnajemu
dative podnajemowi
accusative podnajem
instrumental podnajemem
locative podnajemie
vocative podnajemie

Derived terms

edit
adjective
noun
verbs
edit
adjective
nouns
verbs

References

edit
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “podnająć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ Jan Wincenty Bandtkie (1851) Prawo prywatne polskie napisane i wykładane przed rokiem 1830 w b. Warszawskim Aleksandryjskim Uniwersytecie‎[1] (in Polish), page 409

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=podnajem&oldid=82162357"