podnająć
Polish edit
Etymology edit
From pod- + nająć. Calque of German untervermieten.[1] First attested in 1811.[2]
Pronunciation edit
Verb edit
podnająć pf (imperfective podnajmować)
- (transitive, property law) sublet (to grant a sublease out of property held under a lease) [+dative = to whom] or [+ do (genitive) = from whom], [+ u (genitive)] or [+ od (genitive) = from whom]
- tanio podnająć ― to sublet for cheap
- podnająć stanowisko ― to sublet a site
- podnająć pomieszczenie/pokój ― to sublet a room
- podnająć kiosk ― to sublet a kiosk
- podnająć miejsce ― to sublet a place
- podnająć sklep ― to sublet a store
- podnająć powierzchnię ― to sublet a space
- podnająć mieszkanie ― to sublet an apartment
- lokator podnajął ― a tennent sublet
Conjugation edit
Derived terms edit
nouns
Related terms edit
adjectives
noun
References edit
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “podnająć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Powszechna księga ustaw cywilnych dla wszystkich krajów dziedzicznych niemieckich Monarchii Austryackiej. Cz. 2, [O prawie rzeczowem].[1] (in Polish), 1811, page 304
Further reading edit
- podnająć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- podnająć in Polish dictionaries at PWN
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “podnająć”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 380
- podnająć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego