podrzucić

Polish

Etymology

From pod- +‎ rzucić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔdˈʐu.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: pod‧rzu‧cić

Verb

podrzucić pf (imperfective podrzucać)

1. (transitive) to toss, to flip
2. (transitive) to plant (place an object as false evidence)
3. (transitive) to drop off, to set down
4. (reflexive with się) to bounce off a surface

Conjugation

Conjugation of podrzucić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podrzucić
future tense	1st	podrzucę			podrzucimy
	2nd	podrzucisz			podrzucicie
	3rd	podrzuci			podrzucą
	impersonal	podrzuci się
past tense	1st	podrzuciłem, -(e)m podrzucił	podrzuciłam, -(e)m podrzuciła	podrzuciłom, -(e)m podrzuciło	podrzuciliśmy, -(e)śmy podrzucili	podrzuciłyśmy, -(e)śmy podrzuciły
	2nd	podrzuciłeś, -(e)ś podrzucił	podrzuciłaś, -(e)ś podrzuciła	podrzuciłoś, -(e)ś podrzuciło	podrzuciliście, -(e)ście podrzucili	podrzuciłyście, -(e)ście podrzuciły
	3rd	podrzucił	podrzuciła	podrzuciło	podrzucili	podrzuciły
	impersonal	podrzucono
conditional	1st	podrzuciłbym, bym podrzucił	podrzuciłabym, bym podrzuciła	podrzuciłobym, bym podrzuciło	podrzucilibyśmy, byśmy podrzucili	podrzuciłybyśmy, byśmy podrzuciły
	2nd	podrzuciłbyś, byś podrzucił	podrzuciłabyś, byś podrzuciła	podrzuciłobyś, byś podrzuciło	podrzucilibyście, byście podrzucili	podrzuciłybyście, byście podrzuciły
	3rd	podrzuciłby, by podrzucił	podrzuciłaby, by podrzuciła	podrzuciłoby, by podrzuciło	podrzuciliby, by podrzucili	podrzuciłyby, by podrzuciły
	impersonal	podrzucono by
imperative	1st	niech podrzucę			podrzućmy
	2nd	podrzuć			podrzućcie
	3rd	niech podrzuci			niech podrzucą
passive adjectival participle		podrzucony	podrzucona	podrzucone	podrzuceni	podrzucone
anterior adverbial participle		podrzuciwszy
verbal noun		podrzucenie

Derived terms

noun

• podrzut

 

Further reading

• podrzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podrzucić in Polish dictionaries at PWN