powinąć

Polish edit

From powijać +‎ -nąć.

powinąć pf (imperfective powijać)

(transitive, obsolete) to swaddle (to wrap an infant in clothing that restricts movement)
Synonym: owinąć
(reflexive with się) to slip (to lose one’s traction on a slippery surface; to slide due to a lack of friction)
Synonym: poślizgnąć się

Conjugation of powinąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		powinąć
future tense	1^st	powinę			powiniemy
	2^nd	powiniesz			powiniecie
	3^rd	powinie			powiną
	impersonal	powinie się
past tense	1^st	powinąłem, -(e)m powinął	powinęłam, -(e)m powinęła	powinęłom, -(e)m powinęło	powinęliśmy, -(e)śmy powinęli	powinęłyśmy, -(e)śmy powinęły
	2^nd	powinąłeś, -(e)ś powinął	powinęłaś, -(e)ś powinęła	powinęłoś, -(e)ś powinęło	powinęliście, -(e)ście powinęli	powinęłyście, -(e)ście powinęły
	3^rd	powinął	powinęła	powinęło	powinęli	powinęły
	impersonal	powinięto
conditional	1^st	powinąłbym, bym powinął	powinęłabym, bym powinęła	powinęłobym, bym powinęło	powinęlibyśmy, byśmy powinęli	powinęłybyśmy, byśmy powinęły
	2^nd	powinąłbyś, byś powinął	powinęłabyś, byś powinęła	powinęłobyś, byś powinęło	powinęlibyście, byście powinęli	powinęłybyście, byście powinęły
	3^rd	powinąłby, by powinął	powinęłaby, by powinęła	powinęłoby, by powinęło	powinęliby, by powinęli	powinęłyby, by powinęły
	impersonal	powinięto by
imperative	1^st	niech powinę			powińmy
	2^nd	powiń			powińcie
	3^rd	niech powinie			niech powiną
passive adjectival participle		powinięty	powinięta	powinięte	powinięci	powinięte
anterior adverbial participle		powinąwszy
verbal noun		powinięcie

noun

adverb

noun