English edit

Etymology edit

From Latin praepositus.

Noun edit

praepositus (plural praeposituses or praepositi)

  1. (historical, archaic) Alternative form of prepositus.

Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of praepōnō, equivalent to prae- (fore-) + positus (placed).

Pronunciation edit

Participle edit

praepositus (feminine praeposita, neuter praepositum); first/second-declension participle

  1. placed in front
  2. placed in command

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praepositus praeposita praepositum praepositī praepositae praeposita
Genitive praepositī praepositae praepositī praepositōrum praepositārum praepositōrum
Dative praepositō praepositō praepositīs
Accusative praepositum praepositam praepositum praepositōs praepositās praeposita
Ablative praepositō praepositā praepositō praepositīs
Vocative praeposite praeposita praepositum praepositī praepositae praeposita

Noun edit

praepositus m (genitive praepositī); second declension

  1. One placed in command: a commander, a leader, particularly:
    1. A prefect.
    2. A chief, a head.
    3. An overseer.
    4. A president.
    5. (Medieval Latin) A provost.
    6. (Medieval Latin) A reeve.

Declension edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative praepositus praepositī
Genitive praepositī praepositōrum
Dative praepositō praepositīs
Accusative praepositum praepositōs
Ablative praepositō praepositīs
Vocative praeposite praepositī

Derived terms edit

Descendants edit

References edit

  • praepositus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praepositus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praepositus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • praepositus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
  • praepositus”, in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin