Latin edit

Etymology edit

From prō- +‎ moneō (warn, advise).

Pronunciation edit

Verb edit

prōmoneō (present infinitive prōmonēre, perfect active prōmonuī, supine prōmonitum); second conjugation

  1. to warn or admonish further

Conjugation edit

   Conjugation of prōmoneō (second conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present prōmoneō prōmonēs prōmonet prōmonēmus prōmonētis prōmonent
imperfect prōmonēbam prōmonēbās prōmonēbat prōmonēbāmus prōmonēbātis prōmonēbant
future prōmonēbō prōmonēbis prōmonēbit prōmonēbimus prōmonēbitis prōmonēbunt
perfect prōmonuī prōmonuistī prōmonuit prōmonuimus prōmonuistis prōmonuērunt,
prōmonuēre
pluperfect prōmonueram prōmonuerās prōmonuerat prōmonuerāmus prōmonuerātis prōmonuerant
future perfect prōmonuerō prōmonueris prōmonuerit prōmonuerimus prōmonueritis prōmonuerint
passive present prōmoneor prōmonēris,
prōmonēre
prōmonētur prōmonēmur prōmonēminī prōmonentur
imperfect prōmonēbar prōmonēbāris,
prōmonēbāre
prōmonēbātur prōmonēbāmur prōmonēbāminī prōmonēbantur
future prōmonēbor prōmonēberis,
prōmonēbere
prōmonēbitur prōmonēbimur prōmonēbiminī prōmonēbuntur
perfect prōmonitus + present active indicative of sum
pluperfect prōmonitus + imperfect active indicative of sum
future perfect prōmonitus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present prōmoneam prōmoneās prōmoneat prōmoneāmus prōmoneātis prōmoneant
imperfect prōmonērem prōmonērēs prōmonēret prōmonērēmus prōmonērētis prōmonērent
perfect prōmonuerim prōmonuerīs prōmonuerit prōmonuerīmus prōmonuerītis prōmonuerint
pluperfect prōmonuissem prōmonuissēs prōmonuisset prōmonuissēmus prōmonuissētis prōmonuissent
passive present prōmonear prōmoneāris,
prōmoneāre
prōmoneātur prōmoneāmur prōmoneāminī prōmoneantur
imperfect prōmonērer prōmonērēris,
prōmonērēre
prōmonērētur prōmonērēmur prōmonērēminī prōmonērentur
perfect prōmonitus + present active subjunctive of sum
pluperfect prōmonitus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present prōmonē prōmonēte
future prōmonētō prōmonētō prōmonētōte prōmonentō
passive present prōmonēre prōmonēminī
future prōmonētor prōmonētor prōmonentor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives prōmonēre prōmonuisse prōmonitūrum esse prōmonērī prōmonitum esse prōmonitum īrī
participles prōmonēns prōmonitūrus prōmonitus prōmonendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
prōmonendī prōmonendō prōmonendum prōmonendō prōmonitum prōmonitū

Related terms edit

References edit

  • promoneo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • promoneo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • promoneo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.