pronomen
See also: Pronomen
CzechEdit
PronunciationEdit
NounEdit
pronomen n
DeclensionEdit
Declension of pronomen
Further readingEdit
DanishEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
NounEdit
pronomen n (singular definite pronomenet, plural indefinite pronomener or pronominer)
InflectionEdit
Declension of pronomen
neuter gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | pronomen | pronomenet | pronomener pronominer |
pronomenerne pronominerne |
genitive | pronomens | pronomenets | pronomeners pronominers |
pronomenernes pronominernes |
SynonymsEdit
- stedord n
ReferencesEdit
DutchEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
NounEdit
pronomen n (plural pronomina)
LatinEdit
EtymologyEdit
From prō (“instead of”) + nōmen (“name; in grammar: noun (sensu lato)”), a calque of Ancient Greek ἀντωνυμία (antōnumía).
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /proːˈnoː.men/, [proːˈnoːmɛn]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /proˈno.men/, [proˈnɔːmen]
NounEdit
prōnōmen n (genitive prōnōminis); third declension
DeclensionEdit
Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | prōnōmen | prōnōmina |
Genitive | prōnōminis | prōnōminum |
Dative | prōnōminī | prōnōminibus |
Accusative | prōnōmen | prōnōmina |
Ablative | prōnōmine | prōnōminibus |
Vocative | prōnōmen | prōnōmina |
HyponymsEdit
- pronomen substantivum, pronomen adjectivum (= substantival pronoun, adjectival pronoun)
- pronomen demonstrativum, pronomen determinativum, pronomen improprium, pronomen indefinitum, pronomen interrogativum, pronomen personale, pronomen possessivum, pronomen reciprocum, pronomem reflexivum, pronomen relativum
Related termsEdit
ReferencesEdit
- “pronomen”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pronomen in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Norwegian BokmålEdit
EtymologyEdit
NounEdit
pronomen n (definite singular pronomenet, indefinite plural pronomen or pronomener, definite plural pronomena or pronomenene)
Derived termsEdit
ReferencesEdit
- “pronomen” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian NynorskEdit
EtymologyEdit
NounEdit
pronomen n (definite singular pronomenet, indefinite plural pronomen, definite plural pronomena)
ReferencesEdit
- “pronomen” in The Nynorsk Dictionary.
SwedishEdit
EtymologyEdit
From Latin prōnōmen, from pro- + nomen, a calque of Ancient Greek ἀντωνυμία (antōnumía).
NounEdit
pronomen n
- a pronoun
DeclensionEdit
Declension of pronomen | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | pronomen | pronomenet | pronomen, pronomina | pronomenen, pronomina |
Genitive | pronomens | pronomenets | pronomens | pronomenens |
HyponymsEdit
- demonstrativpronomen (demonstrativt pronomen)
- reflexivpronomen (reflexivt pronomen)
DescendantsEdit
- → Ingrian: pronomina