Polish edit

Etymology edit

From prze- +‎ kuć.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈpʂɛ.kut͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛkut͡ɕ
  • Syllabification: prze‧kuć

Verb edit

przekuć pf (imperfective przekuwać)

  1. (transitive) to reforge
  2. (transitive) to reshoe (e.g. a horse)
  3. (reflexive with się) to forge through

Conjugation edit

Conjugation of przekuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przekuć
future tense 1st przekuję przekujemy
2nd przekujesz przekujecie
3rd przekuje przekują
impersonal przekuje się
past tense 1st przekułem,
-(e)m przekuł
przekułam,
-(e)m przekuła
przekułom,
-(e)m przekuło
przekuliśmy,
-(e)śmy przekuli
przekułyśmy,
-(e)śmy przekuły
2nd przekułeś,
-(e)ś przekuł
przekułaś,
-(e)ś przekuła
przekułoś,
-(e)ś przekuło
przekuliście,
-(e)ście przekuli
przekułyście,
-(e)ście przekuły
3rd przekuł przekuła przekuło przekuli przekuły
impersonal przekuto
conditional 1st przekułbym,
bym przekuł
przekułabym,
bym przekuła
przekułobym,
bym przekuło
przekulibyśmy,
byśmy przekuli
przekułybyśmy,
byśmy przekuły
2nd przekułbyś,
byś przekuł
przekułabyś,
byś przekuła
przekułobyś,
byś przekuło
przekulibyście,
byście przekuli
przekułybyście,
byście przekuły
3rd przekułby,
by przekuł
przekułaby,
by przekuła
przekułoby,
by przekuło
przekuliby,
by przekuli
przekułyby,
by przekuły
impersonal przekuto by
imperative 1st niech przekuję przekujmy
2nd przekuj przekujcie
3rd niech przekuje niech przekują
passive adjectival participle przekuty przekuta przekute przekuci przekute
anterior adverbial participle przekuwszy
verbal noun przekucie

Further reading edit

  • przekuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przekuć in Polish dictionaries at PWN