przepowiedzenie
Old Polish edit
Etymology edit
From przepowiedzieć + -enie. First attested in the middle of the 15th century.
Pronunciation edit
Noun edit
przepowiedzenie n
- verbal noun of przepowiedzieć (“predicting”)
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 7:
- Podlvg przepovyedzenya anyelskyego (ut angelus praedixerat) vroczyl szyą (sc. Joachim) trzeczyego dnya w svoy dom
- [Podług przepowiedzenia anjelskiego (ut angelus praedixerat) wrocił się (sc. Joachim) trzeciego dnia w swoj dom]
Related terms edit
nouns
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- przepowiedzieć pf, przepowiadać impf
Descendants edit
- Polish: przepowiedzenie
References edit
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przepowiedzenie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish przepowiedzenie. By surface analysis, przepowiedzieć + -enie.
Pronunciation edit
Noun edit
przepowiedzenie n
Declension edit
Declension of przepowiedzenie
| singular | |
|---|---|
| nominative | przepowiedzenie |
| genitive | przepowiedzenia |
| dative | przepowiedzeniu |
| accusative | przepowiedzenie |
| instrumental | przepowiedzeniem |
| locative | przepowiedzeniu |
| vocative | przepowiedzenie |
References edit
Further reading edit
- przepowiedzenie in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przepowiedzenie, przepowiedzienie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przepowiedzenie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przepowiedzenie”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 169
- przepowiedzenie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego