Old Polish

edit

Etymology

edit

From przepowiedzieć +‎ -enie. First attested in the middle of the 15th century.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pr̝ɛpɔvjɛd͡zɛɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /pr̝ɛpɔvjɛd͡zɛɲe/

Noun

edit

przepowiedzenie n

  1. verbal noun of przepowiedzieć (predicting)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 7:
      Podlvg przepovyedzenya anyelskyego (ut angelus praedixerat) vroczyl szyą (sc. Joachim) trzeczyego dnya w svoy dom
      [Podług przepowiedzenia anjelskiego (ut angelus praedixerat) wrocił się (sc. Joachim) trzeciego dnia w swoj dom]
edit
nouns
verbs

Descendants

edit
  • Polish: przepowiedzenie

References

edit
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przepowiedzenie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish przepowiedzenie. By surface analysis, przepowiedzieć +‎ -enie.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /pʂɛ.pɔ.vjɛˈd͡zɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: prze‧po‧wie‧dze‧nie

Noun

edit

przepowiedzenie n

  1. verbal noun of przepowiedzieć

Declension

edit

Further reading

edit