Polish edit

Etymology edit

From prze- +‎ szukać.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /pʂɛˈʂu.kat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧szu‧kać

Verb edit

przeszukać pf (imperfective przeszukiwać)

  1. (transitive) to scour, to search thoroughly
    Synonyms: przeczesać, przeorać

Conjugation edit

Conjugation of przeszukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeszukać
future tense 1st przeszukam przeszukamy
2nd przeszukasz przeszukacie
3rd przeszuka przeszukają
impersonal przeszuka się
past tense 1st przeszukałem,
-(e)m przeszukał
przeszukałam,
-(e)m przeszukała
przeszukałom,
-(e)m przeszukało
przeszukaliśmy,
-(e)śmy przeszukali
przeszukałyśmy,
-(e)śmy przeszukały
2nd przeszukałeś,
-(e)ś przeszukał
przeszukałaś,
-(e)ś przeszukała
przeszukałoś,
-(e)ś przeszukało
przeszukaliście,
-(e)ście przeszukali
przeszukałyście,
-(e)ście przeszukały
3rd przeszukał przeszukała przeszukało przeszukali przeszukały
impersonal przeszukano
conditional 1st przeszukałbym,
bym przeszukał
przeszukałabym,
bym przeszukała
przeszukałobym,
bym przeszukało
przeszukalibyśmy,
byśmy przeszukali
przeszukałybyśmy,
byśmy przeszukały
2nd przeszukałbyś,
byś przeszukał
przeszukałabyś,
byś przeszukała
przeszukałobyś,
byś przeszukało
przeszukalibyście,
byście przeszukali
przeszukałybyście,
byście przeszukały
3rd przeszukałby,
by przeszukał
przeszukałaby,
by przeszukała
przeszukałoby,
by przeszukało
przeszukaliby,
by przeszukali
przeszukałyby,
by przeszukały
impersonal przeszukano by
imperative 1st niech przeszukam przeszukajmy
2nd przeszukaj przeszukajcie
3rd niech przeszuka niech przeszukają
passive adjectival participle przeszukany przeszukana przeszukane przeszukani przeszukane
anterior adverbial participle przeszukawszy
verbal noun przeszukanie

Derived terms edit

noun

Related terms edit

noun

Further reading edit

  • przeszukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przeszukać in Polish dictionaries at PWN