Old Polish

edit

Etymology

edit

From przypowiedzieć +‎ -enie. First attested in 1485.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pr̝ipɔvjɛd͡ʑɛɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /pr̝ipɔvjɛd͡ʑɛɲe/

Noun

edit

przypowiedzienie n

  1. (attested in Masovia) verbal noun of przypowiedzieć (making a claim in court)
    • 1960 [1485], Adam Wolff, Anna Borkiewicz-Celińska, Witold Wołodkiewicz, editors, Księga ławnicza miasta Nowej Warszawy, t. I (1416-1485), volume I, number 1025, Warsaw:
      Nicolaus... habet principium in [istis] viginti sexagenis... et iam quarto habet adiudicacionem al. przypovyedzyenye ad dominium... sui patris
      [Nicolaus... habet principium in [istis] viginti sexagenis... et iam quarto habet adiudicacionem al. przypowiedzienie ad dominium... sui patris]
edit
adverb
nouns
verbs

Descendants

edit
  • Polish: przypowiedzenie

References

edit