rengja

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈreiɲca/

  Rhymes: -eiɲca

Verb

rengja (weak verb, third-person singular past indicative rengdi, supine rengt)

1. to contradict, declare wrong, dispute

Conjugation

rengja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að rengja
supine (sagnbót)		rengt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rengjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rengi	við rengjum	present (nútíð)	ég rengi	við rengjum
	þú rengir	þið rengið		þú rengir	þið rengið
	hann, hún, það rengir	þeir, þær, þau rengja		hann, hún, það rengi	þeir, þær, þau rengi
past (þátíð)	ég rengdi	við rengdum	past (þátíð)	ég rengdi	við rengdum
	þú rengdir	þið rengduð		þú rengdir	þið rengduð
	hann, hún, það rengdi	þeir, þær, þau rengdu		hann, hún, það rengdi	þeir, þær, þau rengdu
imperative (boðháttur)	reng (þú)	rengið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rengdu	rengiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rengjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að rengjast
supine (sagnbót)		rengst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rengjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rengist	við rengjumst	present (nútíð)	ég rengist	við rengjumst
	þú rengist	þið rengist		þú rengist	þið rengist
	hann, hún, það rengist	þeir, þær, þau rengjast		hann, hún, það rengist	þeir, þær, þau rengist
past (þátíð)	ég rengdist	við rengdumst	past (þátíð)	ég rengdist	við rengdumst
	þú rengdist	þið rengdust		þú rengdist	þið rengdust
	hann, hún, það rengdist	þeir, þær, þau rengdust		hann, hún, það rengdist	þeir, þær, þau rengdust
imperative (boðháttur)	rengst (þú)	rengist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rengstu	rengisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rengdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rengdur	rengd	rengt		rengdir	rengdar	rengd
accusative (þolfall)	rengdan	rengda	rengt		rengda	rengdar	rengd
dative (þágufall)	rengdum	rengdri	rengdu		rengdum	rengdum	rengdum
genitive (eignarfall)	rengds	rengdrar	rengds		rengdra	rengdra	rengdra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rengdi	rengda	rengda		rengdu	rengdu	rengdu
accusative (þolfall)	rengda	rengdu	rengda		rengdu	rengdu	rengdu
dative (þágufall)	rengda	rengdu	rengda		rengdu	rengdu	rengdu
genitive (eignarfall)	rengda	rengdu	rengda		rengdu	rengdu	rengdu

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• renga
• renge
• rengje
• reng (dialectal, apocope)

Etymology

From Old Norse rengja. Akin to English wrong.

Pronunciation

• IPA^(key): /²rɛɲʝɑ/, /²rɛɲjɑ/

Verb

rengja (present tense rengjer, past tense rengde, past participle rengt, present participle rengjande, imperative reng)

1. to turn inside-out (e.g. a piece of clothing)
2. to sprain

Synonyms

• vrengja

References

• “rengja” in The Nynorsk Dictionary.