roemrijk

Dutch

Etymology

Compound of roem +‎ rijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrum.rɛi̯k/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: roem‧rijk

Adjective

roemrijk (comparative roemrijker, superlative roemrijkst)

1. glorious, illustrious

Inflection

Declension of roemrijk
uninflected	roemrijk
inflected	roemrijke
comparative	roemrijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		roemrijk	roemrijker	het roemrijkst het roemrijkste
indefinite	m./f. sing.	roemrijke	roemrijkere	roemrijkste
	n. sing.	roemrijk	roemrijker	roemrijkste
	plural	roemrijke	roemrijkere	roemrijkste
definite		roemrijke	roemrijkere	roemrijkste
partitive		roemrijks	roemrijkers	—