rouwmoedig

Dutch

Etymology

From rouwmoed +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌrɑu̯ˈmu.dəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: rouw‧moe‧dig

Adjective

rouwmoedig (comparative rouwmoediger, superlative rouwmoedigst)

1. grieving, mourning

Inflection

Declension of rouwmoedig
uninflected	rouwmoedig
inflected	rouwmoedige
comparative	rouwmoediger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		rouwmoedig	rouwmoediger	het rouwmoedigst het rouwmoedigste
indefinite	m./f. sing.	rouwmoedige	rouwmoedigere	rouwmoedigste
	n. sing.	rouwmoedig	rouwmoediger	rouwmoedigste
	plural	rouwmoedige	rouwmoedigere	rouwmoedigste
definite		rouwmoedige	rouwmoedigere	rouwmoedigste
partitive		rouwmoedigs	rouwmoedigers	—

Derived terms

• rouwmoedigheid