rozmówczyni
Polish edit
Etymology edit
From rozmówca + -yni. First attested in 1900.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
rozmówczyni f (male equivalent rozmówca)
- female equivalent of rozmówca (“conversationalist, conversation partner, interlocutor; talker”)
Declension edit
Declension of rozmówczyni
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rozmówczyni | rozmówczynie |
genitive | rozmówczyni | rozmówczyń |
dative | rozmówczyni | rozmówczyniom |
accusative | rozmówczynię | rozmówczynie |
instrumental | rozmówczynią | rozmówczyniami |
locative | rozmówczyni | rozmówczyniach |
vocative | rozmówczyni | rozmówczynie |
Related terms edit
adjectives
adverb
nouns
verbs
- mówić impf
- rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf
References edit
Further reading edit
- rozmówczyni in Polish dictionaries at PWN
- rozmówczyni in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego