rozprawka

See also: rozprawką

Polish

Etymology

From rozprawa +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpraf.ka/
• Rhymes: -afka
• Syllabification: roz‧praw‧ka

Noun

rozprawka f

1. (literature) disquisition, essay, tract (brief treatise)
2. (education) written schoolwork in which a student needs to justify a thesis

Declension

Declension of rozprawka

	singular	plural
nominative	rozprawka	rozprawki
genitive	rozprawki	rozprawek
dative	rozprawce	rozprawkom
accusative	rozprawkę	rozprawki
instrumental	rozprawką	rozprawkami
locative	rozprawce	rozprawkach
vocative	rozprawko	rozprawki

Related terms

noun

• rozprawa

 

verbs

• rozprawiać impf
• rozprawić pf

 

Further reading

• rozprawka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozprawka in Polish dictionaries at PWN