rozprawa

See also: rozprawą

Polish

Etymology

Deverbal from rozprawiać.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpra.va/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ava
• Syllabification: roz‧pra‧wa

Noun

rozprawa f (diminutive rozprawka)

1. debate, discussion

   Synonyms: debata, dyskusja

2. crackdown (settlement of a dispute, usually by military action)
3. (literature) scientific paper, thesis (dissertation)

   Synonym: traktat

4. (law) hearing, trial (appearance at judicial court)

Declension

Declension of rozprawa

	singular	plural
nominative	rozprawa	rozprawy
genitive	rozprawy	rozpraw
dative	rozprawie	rozprawom
accusative	rozprawę	rozprawy
instrumental	rozprawą	rozprawami
locative	rozprawie	rozprawach
vocative	rozprawo	rozprawy

Related terms

verbs

• rozprawiać impf
• rozprawić pf

 

Further reading

• rozprawa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozprawa in Polish dictionaries at PWN