sędzia

See also: Sedzia, Sedzią, and sędzią

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sǫdì.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsɛɲ.d͡ʑa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲd͡ʑa
• Syllabification: sę‧dzia

Noun

sędzia m pers or f (female equivalent sędzina, related adjective sędziowski)

1. (law) judge, justice (public official whose duty it is to administer the law, especially by presiding over trials and rendering judgments)
2. (sports) judge, referee, umpire (official who makes sure the rules are followed during a game)

   Synonym: arbiter

3. judge (person who decides the fate of someone or something that has been called into question)
4. judge (person who evaluates something or forms an opinion)

Declension

Masculine declension:

Declension of sędzia

	singular	plural
nominative	sędzia	sędziowie/sędzie (deprecative)
genitive	sędziego/sędzi	sędziów
dative	sędziemu/sędzi	sędziom
accusative	sędziego/sędzię	sędziów
instrumental	sędzią	sędziami
locative	sędzim/sędzi	sędziach
vocative	sędzio	sędziowie

Feminine declension:

Declension of sędzia

	singular	plural
nominative	sędzia	sędzie
genitive	sędzi	sędzi
dative	sędzi	sędziom
accusative	sędzię	sędzie
instrumental	sędzią	sędziami
locative	sędzi	sędziach
vocative	sędzio	sędzie

Derived terms

nouns

• sędzianka
• sędziostwo

 

verb

• sędziować impf

 

Further reading

• sędzia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sędzia in Polish dictionaries at PWN