schaap

See also: Schaap

Dutch

Etymology

From Middle Dutch schâep, from Old Dutch scāp, from Proto-West Germanic *skāp, from Proto-Germanic *skēpą.

Pronunciation

• IPA^(key): /sxaːp/

• audio (Belgium)

  (file)

• audio (Netherlands)

  (file)

• Hyphenation: schaap
• Rhymes: -aːp

Noun

schaap n (plural schapen, diminutive schaapje n)

1. sheep (a woolly ruminant animal of the genus Ovis)

   Slaap, kindje, slaap, / daar buiten loopt een schaap. (nursery rhyme)

   Sleep, baby, sleep, / a sheep walks outside.

   Schaapje, schaapje, heb je witte wol? (nursery rhyme)

   Little sheep, little sheep, do you have white wool?

2. (figurative, derogatory or endearing) someone with very curly hair
3. sheep (unthinking follower)
4. (Christianity) a member of a priest's or minister's congregation

Derived terms

• als er één schaap over de dam is, volgen er meer
• huisschaap
• schaapskooi
• schaapsvlies
• schapenstal
• schapenteek
• schapenvlies
• zijn schaapjes op het droge hebben

Descendants

• Afrikaans: skaap
• Berbice Creole Dutch: skapu
• Jersey Dutch: sxâp
• Negerhollands: skaap, skap
• → Arawak: sjikapoe, shikápo
• → Sranan Tongo: skapu
  • → Saramaccan: sikáfu, sikápu
• → Warao: sikabo

See also

• lam
• ooi
• ram