schijnheilig
Dutch edit
Etymology edit
From schijnen (“to seem, appear”) + heilig (“holy, sainted”). Compare German scheinheilig, Danish skinhellig.
Pronunciation edit
Adjective edit
schijnheilig (comparative schijnheiliger, superlative schijnheiligst)
Inflection edit
| Inflection of schijnheilig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | schijnheilig | |||
| inflected | schijnheilige | |||
| comparative | schijnheiliger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | schijnheilig | schijnheiliger | het schijnheiligst het schijnheiligste | |
| indefinite | m./f. sing. | schijnheilige | schijnheiligere | schijnheiligste |
| n. sing. | schijnheilig | schijnheiliger | schijnheiligste | |
| plural | schijnheilige | schijnheiligere | schijnheiligste | |
| definite | schijnheilige | schijnheiligere | schijnheiligste | |
| partitive | schijnheiligs | schijnheiligers | — | |