sklepić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъklepiti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsklɛ.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpit͡ɕ
• Syllabification: skle‧pić

Verb

sklepić impf

1. (transitive) to vault (to cover with a vault)

Conjugation

Conjugation of sklepić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sklepić
present tense	1st	sklepię			sklepimy
	2nd	sklepisz			sklepicie
	3rd	sklepi			sklepią
	impersonal	sklepi się
past tense	1st	sklepiłem, -(e)m sklepił	sklepiłam, -(e)m sklepiła	sklepiłom, -(e)m sklepiło	sklepiliśmy, -(e)śmy sklepili	sklepiłyśmy, -(e)śmy sklepiły
	2nd	sklepiłeś, -(e)ś sklepił	sklepiłaś, -(e)ś sklepiła	sklepiłoś, -(e)ś sklepiło	sklepiliście, -(e)ście sklepili	sklepiłyście, -(e)ście sklepiły
	3rd	sklepił	sklepiła	sklepiło	sklepili	sklepiły
	impersonal	sklepiono
future tense	1st	będę sklepił, będę sklepić	będę sklepiła, będę sklepić	będę sklepiło, będę sklepić	będziemy sklepili, będziemy sklepić	będziemy sklepiły, będziemy sklepić
	2nd	będziesz sklepił, będziesz sklepić	będziesz sklepiła, będziesz sklepić	będziesz sklepiło, będziesz sklepić	będziecie sklepili, będziecie sklepić	będziecie sklepiły, będziecie sklepić
	3rd	będzie sklepił, będzie sklepić	będzie sklepiła, będzie sklepić	będzie sklepiło, będzie sklepić	będą sklepili, będą sklepić	będą sklepiły, będą sklepić
	impersonal	będzie sklepić się
conditional	1st	sklepiłbym, bym sklepił	sklepiłabym, bym sklepiła	sklepiłobym, bym sklepiło	sklepilibyśmy, byśmy sklepili	sklepiłybyśmy, byśmy sklepiły
	2nd	sklepiłbyś, byś sklepił	sklepiłabyś, byś sklepiła	sklepiłobyś, byś sklepiło	sklepilibyście, byście sklepili	sklepiłybyście, byście sklepiły
	3rd	sklepiłby, by sklepił	sklepiłaby, by sklepiła	sklepiłoby, by sklepiło	sklepiliby, by sklepili	sklepiłyby, by sklepiły
	impersonal	sklepiono by
imperative	1st	niech sklepię			sklepmy
	2nd	sklep			sklepcie
	3rd	niech sklepi			niech sklepią
active adjectival participle		sklepiący	sklepiąca	sklepiące	sklepiący	sklepiące
passive adjectival participle		sklepiony	sklepiona	sklepione	sklepieni	sklepione
contemporary adverbial participle		sklepiąc
verbal noun		sklepienie

Verb

sklepić pf (imperfective sklepiać)

1. (transitive) to form a vault over
2. (reflexive with się) to vault (to close over something in the shape of a vault)

Conjugation

Conjugation of sklepić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sklepić
future tense	1st	sklepię			sklepimy
	2nd	sklepisz			sklepicie
	3rd	sklepi			sklepią
	impersonal	sklepi się
past tense	1st	sklepiłem, -(e)m sklepił	sklepiłam, -(e)m sklepiła	sklepiłom, -(e)m sklepiło	sklepiliśmy, -(e)śmy sklepili	sklepiłyśmy, -(e)śmy sklepiły
	2nd	sklepiłeś, -(e)ś sklepił	sklepiłaś, -(e)ś sklepiła	sklepiłoś, -(e)ś sklepiło	sklepiliście, -(e)ście sklepili	sklepiłyście, -(e)ście sklepiły
	3rd	sklepił	sklepiła	sklepiło	sklepili	sklepiły
	impersonal	sklepiono
conditional	1st	sklepiłbym, bym sklepił	sklepiłabym, bym sklepiła	sklepiłobym, bym sklepiło	sklepilibyśmy, byśmy sklepili	sklepiłybyśmy, byśmy sklepiły
	2nd	sklepiłbyś, byś sklepił	sklepiłabyś, byś sklepiła	sklepiłobyś, byś sklepiło	sklepilibyście, byście sklepili	sklepiłybyście, byście sklepiły
	3rd	sklepiłby, by sklepił	sklepiłaby, by sklepiła	sklepiłoby, by sklepiło	sklepiliby, by sklepili	sklepiłyby, by sklepiły
	impersonal	sklepiono by
imperative	1st	niech sklepię			sklepmy
	2nd	sklep			sklepcie
	3rd	niech sklepi			niech sklepią
passive adjectival participle		sklepiony	sklepiona	sklepione	sklepieni	sklepione
anterior adverbial participle		sklepiwszy
verbal noun		sklepienie

Derived terms

noun

• sklepienie

 

Related terms

noun

• sklep

 

Further reading

• sklepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sklepić in Polish dictionaries at PWN