solitudine
ItalianEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
NounEdit
solitudine f (plural solitudini)
- solitude, loneliness, solitariness, seclusion
- solitude, solitary place
Related termsEdit
Further readingEdit
- solitudine in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
LatinEdit
NounEdit
sōlitūdine
RomanianEdit
EtymologyEdit
From French solitude, from Latin solitudo.
NounEdit
solitudine f (plural solitudini)
DeclensionEdit
Declension of solitudine
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) solitudine | solitudinea | (niște) solitudini | solitudinile |
genitive/dative | (unei) solitudini | solitudinii | (unor) solitudini | solitudinilor |
vocative | solitudine, solitudineo | solitudinilor |