sorpresa
AsturianEdit
EtymologyEdit
Borrowed from French surprise.
NounEdit
sorpresa f (plural sorpreses)
Related termsEdit
Bikol CentralEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Spanish sorpresa.
PronunciationEdit
NounEdit
sorpresa
AdjectiveEdit
sorpresa
Derived termsEdit
CatalanEdit
PronunciationEdit
- (Balearic) IPA(key): /soɾˈpɾə.zə/
- (Central) IPA(key): /surˈpɾɛ.zə/
- (Valencian) IPA(key): /soɾˈpɾe.za/
- Rhymes: -ɛza
Etymology 1Edit
From sorprender, or borrowed from French surprise.
NounEdit
sorpresa f (plural sorpreses)
Related termsEdit
Etymology 2Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
ParticipleEdit
sorpresa f sg
- feminine singular past participle of sorprendre
Further readingEdit
- “sorpresa” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
ItalianEdit
EtymologyEdit
From sorprendere, or borrowed from Old French sorprise.
PronunciationEdit
- IPA(key): /sorˈpre.za/, (traditional) /sorˈpre.sa/[1]
Audio (file) - Rhymes: -eza, (traditional) -esa
- Hyphenation: sor‧pré‧sa
AdjectiveEdit
sorpresa f sg
NounEdit
sorpresa f (plural sorprese)
Alternative formsEdit
- sopresa (misspelling)
Related termsEdit
ParticipleEdit
sorpresa f sg
ReferencesEdit
- ^ sorpresa in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
AnagramsEdit
SpanishEdit
Alternative formsEdit
- sospresa (Latin America, dialectal, colloquial).
EtymologyEdit
Borrowed from French surprise.
PronunciationEdit
NounEdit
sorpresa f (plural sorpresas)
Derived termsEdit
Related termsEdit
Further readingEdit
- “sorpresa”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
TagalogEdit
Alternative formsEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Spanish sorpresa.
PronunciationEdit
NounEdit
sorpresa
- surprise (something unexpected)