sprawka

See also: Sprawka, sprawką, and Sprawką

Polish

Etymology

From sprawa +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspraf.ka/
• Rhymes: -afka
• Syllabification: spraw‧ka
• Homophone: Sprawka

Noun

sprawka f

1. diminutive of sprawa
2. (colloquial) mischief, prank, rig, vagary

   Synonyms: figiel, psota, wybryk

3. (colloquial) misdemeanor

   Synonym: występek

Declension

Declension of sprawka

	singular	plural
nominative	sprawka	sprawki
genitive	sprawki	sprawek
dative	sprawce	sprawkom
accusative	sprawkę	sprawki
instrumental	sprawką	sprawkami
locative	sprawce	sprawkach
vocative	sprawko	sprawki

Further reading

• sprawka in Polish dictionaries at PWN