stormachtig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch stormachtich. Equivalent to storm +‎ -achtig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstɔrmˌɑx.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: storm‧ach‧tig

Adjective

stormachtig (comparative stormachtiger, superlative stormachtigst)

1. stormy, tempestuous

Inflection

Declension of stormachtig
uninflected	stormachtig
inflected	stormachtige
comparative	stormachtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		stormachtig	stormachtiger	het stormachtigst het stormachtigste
indefinite	m./f. sing.	stormachtige	stormachtigere	stormachtigste
	n. sing.	stormachtig	stormachtiger	stormachtigste
	plural	stormachtige	stormachtigere	stormachtigste
definite		stormachtige	stormachtigere	stormachtigste
partitive		stormachtigs	stormachtigers	—

Derived terms

• stormachtigheid