See also: stupefaccio

Latin edit

Etymology edit

stupeō (to be stunned) +‎ faciō (to make)

Pronunciation edit

Verb edit

stupefaciō (present infinitive stupefacere, perfect active stupefēcī, supine stupefactum); third conjugation iō-variant, irregular passive voice

  1. to make, or become, stupid, senseless or numb
  2. to stun, shock, stupefy

Conjugation edit

   Conjugation of stupefaciō (third conjugation -variant, irregular and partially suppletive in the passive)
indicative singular plural
first second third first second third
active present stupefaciō stupefacis stupefacit stupefacimus stupefacitis stupefaciunt
imperfect stupefaciēbam stupefaciēbās stupefaciēbat stupefaciēbāmus stupefaciēbātis stupefaciēbant
future stupefaciam stupefaciēs stupefaciet stupefaciēmus stupefaciētis stupefacient
perfect stupefēcī stupefēcistī stupefēcit stupefēcimus stupefēcistis stupefēcērunt,
stupefēcēre
pluperfect stupefēceram stupefēcerās stupefēcerat stupefēcerāmus stupefēcerātis stupefēcerant
future perfect stupefēcerō stupefēceris stupefēcerit stupefēcerimus stupefēceritis stupefēcerint
passive present stupefīō stupefīs stupefit stupefīmus stupefītis stupefīunt
imperfect stupefīēbam stupefīēbās stupefīēbat stupefīēbāmus stupefīēbātis stupefīēbant
future stupefīam stupefīēs stupefīet stupefīēmus stupefīētis stupefīent
perfect stupefactus + present active indicative of sum
pluperfect stupefactus + imperfect active indicative of sum
future perfect stupefactus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present stupefaciam stupefaciās stupefaciat stupefaciāmus stupefaciātis stupefaciant
imperfect stupefacerem stupefacerēs stupefaceret stupefacerēmus stupefacerētis stupefacerent
perfect stupefēcerim stupefēcerīs stupefēcerit stupefēcerīmus stupefēcerītis stupefēcerint
pluperfect stupefēcissem stupefēcissēs stupefēcisset stupefēcissēmus stupefēcissētis stupefēcissent
passive present stupefīam stupefīās stupefīat stupefīāmus stupefīātis stupefīant
imperfect stupefierem stupefierēs stupefieret stupefierēmus stupefierētis stupefierent
perfect stupefactus + present active subjunctive of sum
pluperfect stupefactus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present stupeface stupefacite
future stupefacitō stupefacitō stupefacitōte stupefaciuntō
passive present stupefī stupefīte
future stupefītō stupefītō stupefītōte stupefīuntō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives stupefacere stupefēcisse stupefactūrum esse stupefierī stupefactum esse stupefactum īrī
participles stupefaciēns stupefactūrus stupefactus stupefaciendus,
stupefaciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
stupefaciendī stupefaciendō stupefaciendum stupefaciendō stupefactum stupefactū

References edit

  • stupefacio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • stupefacio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • stupefacio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.